نگذاریم تکنولوژی،جای خالی کتابها را پرکند.گاهی با فرزندمان،دوتایی کتاب بخوانیم. کتابها میتوانند مارا به هم نزدیکترکنند. از باهم کتاب خواندن مان بیشتر لذت ببریم.
چه مهارتهایی را باید به فرزندانمان بیاموزیم تا دچار رفتارهای پر خطر نشوند؟
1 مهارتهای شخصی که عبارتند از: شناخت مسئله، تصمیمگیری، خودکنترلی، رفتارها و عادتهای سالم، شناخت عواطف و احساسات، قضاوتهای درست و مناسب و عزت نفس.
2 مهارتهای مواجهه مؤثر که عبارتند از: مدیریت استرس، مقابله با ناامیدی، مقابله با شکست، درخواست کمک، سازگاری و انعطاف پذیری و فایق آمدن بر مشکلات و موانع.
3مهارتهای اجتماعی که عبارتند از: رشد مهارتهای ارتباطی خوب، در نظر گرفتن و توجه به دیدگاههای دیگران، همکاری و مشارکت با دیگران، مقاومت در برابر فشار همسالان، دوست یابی مناسب و حفظ دوستان خوب و مهارت نه گفتن.
4 مهارتهای شناخت خطر که عبارتند از: شناخت خطرات و مخاطرات تهدید کننده، شناخت زیانهای دخانیات، شناخت نقش رسانهها در گرایش به رفتارهای پرخطر، شناخت تأثیر رفتارهای پرخطر بر آینده و بر خانواده.
ایجاد همکاری در کودکان:
1. برای کودک خود آن چیزی را که می بینید، با مثالهایی توضیح دهید (اطلاعاتی در مورد شرایط موجود) کودکان اطلاعات را بهتر قبول میکنند تا متهم شدن را.
عزیزم غذا داره از توی بشقابت بیرون میریزه بجای "تو همیشه شلخته غذا می خوری!"
اه دست شکلاتیتو زدی مبلو کثیف کردی... بجاش بگیم؛ عزیزم دستتو مالیدی به مبل، بیا تمیزش کنیم.
2. دادن اطلاعات کافی در مورد کاری که بایستی انجام دهند."عزیزم من کار دارم و میخوام تلفن بزنم" بجای اینکه بگیم "تلفن را قطع کن چقدر وراجی میکنی"
3. خواسته خود را تا میتوانید کوتاه بیان کنید. بچهها توان شنیدن توضیحات زیاد را ندارند. "جای هسته میوه توی سطل آشغاله"
بجای اینکه بگیم "این چه وضعیه همه آشغالها رو ریختی روی زمین"
کوتاه ولی مفید و کارآمد.
4. در مورد احساسات خود به آنها بگویید. ولی در مورد شخصیت و عملکرد آنها حرفی نزنید."وقتی در اتاق را باز میگذاری مگس میاد و این منو ناراحت میکنه" بجای اینکه بگیم: "باز در و باز گذاشتی آخه تو چرا اینقدر حواس پرتی"
5. گاهی خواسته هایتان را به صورت یادداشتهای کوچک برای آنها بیان کنید، روی در یخچال یا تلویزیون بهترین جای نصبه(البته اگه جمله شما خصوصی نباشه)
6. به جای سرزنش، تحقیر، توهین، احساس گناه دادن به کودکتون خیلی واضح خواسته تون رو ابراز کنید و کار خوب رو بهشون یاد بدین.
از عواملی که بچه ها را پرخاشگر و لجباز می کند، امر و نهی زیاده
منظور این نیست که والدین فرزند را آزاد بگذارند تا هر کاری که خواست بکند، بلکه می توانید به جای امر و نهی از روش ترغیب کردن استفاده کنید.