چرا من اینقدر زشتم؟
قسمت اول این سوال رو مطرح کردیم که چرا دچار زشتانگاری میشیم و چرا دائم از بدنمون ایراد میگیریم...
به لطف مبارزه شخصیمون با آینه، سالانه میلیونها دلار نصیب صنعت زیبایی و استانداردهایی میشه که عرضه میکنن.همچنین این صنعت پر سود باید بسیار ممنون کسانی باشه که به شما به چشم یک داور مسابقه نگاه میکنن، کسانی که در نهایت تصمیم میگیرن آیا شما رو ردصلاحیت بکنن یا نکنن...
شاید بدترین چیز ممکن در اینجا بیاحترامی و به نوعی بی ادبیای هست که فرد به خودش میکنه؛ وقتی جلوی آینه هست و میگه: «نگاه کن ، مثل گاو شدم» «این دیگه چه هیولاییه»! و جملاتی از این دست که به صراحت وجود اختلال خود زشتانگاری رو تو فرد نشان میده.
ما باید به جسمیت خودمون احترام بذاریم و اونو بپذیریم. چه فرقی میکنه، واقعا، که از نظر دیگران زیبا باشیم یا نباشیم.
این مطلب ادامه داره، اگه این حسو دارین برامون بنویسین /تبیان