خواب کودک
گریه خستگی و نیاز به خواب
این نوع گریه نوزاد به شما می فهماند که عوامل تحریک کننده در اطراف او بسیار زیاد است، و او را بیش از اندازه عصبی کرده است.
او ابتدا نق نق می کند و بعد به هق هق می افتد.
بعد چشمانش را که کمی قرمز شده است می مالد و سرش را به چپ و راست تکان می دهد.
به خودش می پیچد و سعی می کند که انگشت شستش را بمکد.
در چنین شرایطی باید او را در جایی آرام بگذارید تا بتواند استراحت کند.
#دعوایکودکان
هرگز برای ختم دعوا هیچ کدام از فرزندانتان را قربانی نکنید؛
با این کار:
1-بین شما و فرزندتان فاصله میافتد.
2-احساس تنفر نسبت به هم پیدا میکنند.
3-قدرت حل مساله پیدا نمیکنند.
4-مسئولیت گریز میشوند.
ناخن جویدن کودک نشانه چیست؟
به طور کلی ناخن جویدن جزء رفتارهای وسواسی محسوب میشود و در اکثر مواقع اضطراب باعث بوجود آمدن آن میشود.
در یک موقعیت موقعیت اضطرابی، ترسناک یا ناخوشایند کودک انگشت به دهان می برد و ناخن خود را میجود. علت این رفتار هم میتواند بیولوژیکی و محیطی باشد؛کودکانی که ناخن خود را میجوند دارای خانوادهای هستند که عادتهای وسواسی در آنها دیده میشود.
عوارض ناخن خوردن
در اغلب موارد، عوارض ناخن جویدن بیشتر به صورت نامناسب شدن شکل ظاهری انگشتان بوده و منحصرا در حوزه زیبایی جای می گیرد. با این حال، در برخی موارد شدت ناخن جویدن، بر کیفیت زندگی بیمار تاثیر می گذارد.
به طور اجتماعی ناخن جویدن عادت ناخوشایندی است که می تواند باعث تحقیر، سرکوب های احساسی و آسیب های اجتماعی شود. علاوه بر اثرات روحی روانی و سلامتی، ناخن جویدن به طور کلی از نظر دیگران نوعی رفتار ناخوشایند در نظر گرفته می شود.
از طرفی برخی افراد، به جویدن ناخن کفایت نکرده و ناخن را قورت می دهند و می خورند. این کار می تواند پیامد های بسیار بدی برای فرد داشته باشد. در واقع، ناخن خوردن می تواند باعث کوتاه شدن پایه ناخن و یا حتی درد های شدید معده و یا خونریزی معده شود. علاوه بر این، ناخن خوردن می تواند منجر به پارونیشیا، عفونت های باکتریایی ثانویه و ویروس هرپس سیمپلکس از ضایعات تبخال دهانی شود.
سایر اثرات فیزیکی ناخن خوردن مربوط به دهان و دستگاه گوارش است. بثورات پوستی، ناراحتی سیستم گوارش، مشکلات دندان و ترک های کوچک در ناخن ها از عوارض این عادت نامناسب است.
همچنین ناخن جویدن ممکن است باعث آبسه شده و به لثه آسیب برساند. یکی دیگر از عوارض ناخن جویدن این است که ممکن است عفونت ها و باکتری ها را از راه ناخن به دهان و در نتیجه بدن منتقل کند.
ناخن خوردن، همچنین می تواند به اختلالات تمپورومندیبولار منجر شود. این عادت نادرست می تواند خطر ابتلا به عفونت پوسیدگی گوارشی را هم در دستگاه گوارش افزایش دهد .این اختلال بیشتر در کودکان مشاهده می شود.
والدین باید توجه کنند چه زمانی این رفتار در کودکشان دیده میشود به عنوان مثال هنگامی که حوصله کودک سر رفته یا اضطرابش زیاد شده است به این ترتیب میتوانند متوجهی ریشه این مسئله شوند. کودک خود را به دلیل ناخن جویدن سرزنش و تهدید نکنید، برای کودک از عادتهای منفی بگویید که ممکن است هرکس عادتی داشته باشد و میتواند آن را کنار بگذارد؛ همچنین به کودک خود این اطمینان را دهید که او را دوست دارید و برای ترک این عادتش کمک میکنید.
میتوانید دستان کودکان خود را مشغول نگه دارید، به عنوان مثال با درست کردن کاردستی، گل بازی، خمیربازی، ذهن کودک را از جویدن ناخن خود منحرف کنید. همچنین دهان کودکتان را مشغول نگه دارید، به عنوان مثال آدامس جویدن، ناخن هایش را کوتاه نگه دارید که نتواند با دندون بکند. فلفل و یا لاکهای تلخ جواب نمیدهد و در اکثر اوقات فقط استرس بچه رو بیشتر میکند.
ناخنهای سالم و زیبا به کودکتان نشان دهید و کودک خود را تشویق کنید، به ازای هر روزی که ناخن خود را نجوید امتیاز دهید و این امتیازها هنگامی که به اندازهای رسید جایزه دهید.
#تربیت_فرزند
اگر یک روز سخت و پر مشغله را پشت سر گذاشتهاید، لطفا تلافی آن را سر بچهها در نیاورید.
همه ما در زندگی روزهای سخت و پرکار داریم، ولی باید آرامش خود را حفظ و راهی برای کاهش خستگی روزانه پیدا کنیم و زمانی که کودکتان با شما صحبت میکند مدام کلام او را قطع نکنید، چرا که احساس میکند تمایلی به شنیدن حرفهایش ندارید و از حرف زدن با شما دلسرد میشود.
همیشه سعی کنید صبور باشید و به حرف فرزندتان به دقت گوش کنید، زیرا این گونه به او میفهمانید، آنقدر برایش ارزش و احترام قائلید که حاضرید تمام حرفهایش را بشنوید. با این روش فرزندتان همه مشکلات ریز و درشت خود برای شما بیان میکند و درنتیجه در مواقع بحرانی به موقع به او کمک میکنید. به اهداف و احساساتش احترام بگذارید و همیشه به او بگویید چقدر دوستش دارید.
تنبیه، راه درستی برای تغییر رفتار نیست به خصوص در مقایسه با روش های مثل پاداش برای رفتار خوب یا الگو سازی
پژوهشها نشان میدهند که سبک فرزندپروری مستبدانه نسبت به فرزند پروری آزادمنشانه، اثر مثبت کمتری دارد.
والدین در سبک فرزندپروری مستبدانه، رفتار بد را تنبیه می کنند و در سبک فرزندپروری آزادمنشانه والدین دلیل این که چرا رفتار کودک غلط است را به کودک توضیح می دهند. والدین مستبد تمایل دارند کودکانی پرورش دهند که هر زمان به آنها دستور دادند، اطاعت کنند، در حالی که والدین آزادمنش تمایل دارند کودکانی پرورش دهند که تلاش کنند کار درست را انجام دهند، نه فقط آن چیزی که والدین می گویند. علاوه بر این، کودکانی که توسط والدین آزادمنش بزرگ شده اند، احساس ارزشمندی بیشتری می کنند.